مقابله با حجاب، محور دشمنی با فرهنگ اسلام است

 خانه‌داري زن از اشرف کارها است

سزاوار نيست که بانوي مسلمان، در غرب و قلب اروپا بر حفظ حجاب اسلامي آن‌گونه در برابر فشارهاي دولت‌هاي آنها مقاومت کند، ولى در کشور اسلامي عزيز ما ايران، ترک چادر مدّ و رايج شود و بعضي از دختران بدون چادر باشند.

حضرت  آيت الله العظمی صافی گلپایگانی در نوشتاری با عنوان «مقابله با حجاب، محور دشمنی با فرهنگ اسلام» ضمن اشاره به اهمّيت مسأله حجاب و مفاسد روشن اختلاط مردان و زنان، تاريخچه‌‌ای از عداوت دشمنان اسلام با فريضه‌ی حجاب را به اختصار بيان کرده و زنان مسلمان را به مراقبت بر حفظ حجاب و عفاف، سفارش کرده‌اند. متن نوشتار معظم له بدين شرح است.

* حجاب، امتیاز زنان مسلمان

رکن قويم و اصيل «حجاب»، اساس و پايه‌ای است که بانوان مسلمان در جهان به آن ممتاز هستند و کرامت و شرافتي است که به آن افتخار مي‌نمايند؛ همان اصلي که دشمنان اسلام به اهميت آن تا آنجا پي‌برده‌اند که يکي از نخست‌وزيران اسبق انگلستان در نطقي به صراحت مي‌گويد: «مادامي که کعبه، قرآن و حجاب در جوامع اسلامي باشد، ما نمي‌توانيم سيادت و آقايي خود را داشته باشيم. بايد قرآن را بسوزانيم، کعبه را از بين ببريم (که وهابيت را براي رسيدن به همين هدف به عربستان آوردند) و عفّت و حجاب را از بانوان مسلمان بگيريم.»

* نقشه‌های استعمار علیه حجاب

از همين رو امان‌‌الله‌خان را در افغانستان آوردند که مردم افغانستان، مجالي براي پياده‌کردن نقشه‌هاي استعماري به وي ندادند. کمال آتاتورک در ترکيه روي کار آمد که منجرّ به حکومتي سکولار شد و در ايران نيز رضاخان را علم کردند تا ريشه‌ی دين را از جوامع اسلامي بخشکاند؛ امّا پس از يک‌صد و پنجاه سال، تلاش سياست‌هاي استعماري در حجاب‌زدايي ناکام ماند و با اين‌که در کشورهايي مثل ترکيه، افغانستان و ايران، عوامل مزدور و بي‌سواد و فاقد غيرت، مثل رضاخان و مصطفي کمال و امان‌‌الله ‌خان را برانگيختند و به قوّه قهر و کشتار و حبس و زور و ارتکاب جنايات بسيار، به ميدان جنگ با حجاب اسلام آمدند، در برابر استقامت مسلمانان شکست خوردند و خودشان از صفحه‌هاي ظلم و جنايت به دار البوار جهنّم شتافتند.

لطفا برای ادامه ، به ادامه مطلب بروید!!!!!!

تهاجم فرهنگی و راههای مقابله با آن -مقالات اجتماعی

اشاره:

اگر به تقابل استکبار جهانی در سه دهه گذشته نظر بیفکنیم در می یابیم که در دهه اول تقابل در حوزه نظامی است و سراسر این دهه جنگ، کودتا و ترور می باشد. اما از ابتدای دهه دوم، بحث فراگیر عمومی در جامعه ایرانی مسئله «تهاجم فرهنگی» بود.

تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، هجوم فرهنگی و... مفاهیمی است که بر سر زبان ها افتاد و گسترش یافت. مقام معظم رهبری از همان اولین سالهای پایان دفاع مقدس، دست دشمنان را خوانده و خبر از تهاجم و شبیخون فرهنگی آنان دادند. چنانچه در یکی از سخنرانی ها می فرمایند: «دشمن از راه اشاعة فرهنگ غلط – فرهنگ فساد و فحشاء – سعی می کند جوانهای ما را از ما بگیرد. کاری که دشمن از لحاظ فرهنگی می کند یک تهاجم فرهنگی بلکه باید گفت یک شبیخون فرهنگی و یک قتل عام و غارت فرهنگی است».[1]

استکبار در دهه سوم در راستای هجمه فرهنگی به فکر مهار انقلاب اسلامی در سطح جهان افتاد لذا پرونده ایران به شورای امنیت رفت و تحریم ها تشدید شد و حمله به افغانستان، عراق و حزب الله به قصد مهار انقلاب اسلامی ایران آغاز گشت ولی در این امر(مهار بین المللی)نیز شکست خوردند.

اکنون درآغاز دهه چهارم به دنبال مهار انقلاب از درون توسط سربازان فرهنگی خویش می باشند و در این امر تمام جریان های داخلی و خارجی هماهنگ عمل می کنند. چنانچه در جریان انتخابات 22 خرداد 88 این امر نمود یافت. البته باید دانست که بحث تهاجم فرهنگی تازگی ندارد و بررسی تاریخ جریان سلطه در قرون گذشته نیز نشان می دهد که یکی از ابزارهای اصلی دشمنان برای غلبه بر جوامع اسلامی استحاله فرهنگی است و نمونه بارز آن استحاله فرهنگی مسلمین در مسئله اندلس است.

حال آنچه ضرورت دارد این است که اساساً «جنگ و غارت فرهنگی» چیست؟ و ابعاد و ابزار و روشهای آن کدام است؟ در این نوشتار به تبیین موضوع فوق می پردازیم تا با منطق تهاجم فرهنگی آشنا شویم و بتوانیم با بصیرت کافی به دفاع از کیان و هویت فرهنگی خویش بپردازیم. به آن امید که مورد رضای حق واقع شود.

لطفا برای ادامه ، روی ادامه مطلب کلیک کتید!!!!

شناخت ابعاد تهاجم فرهنگی و نحوه‏ ی مقابله با آن- مقالات اجتماعی

چكیده
مجموعه دستاوردهای مادی و معنوی بشر در طول تاریخ را فرهنگ می‏نامند. تبادل فرهنگی ملت‏ها نیز كه در طول تاریخ در بستری طبیعی ادامه داشته برای تازه‏ماندن معارف و حیات فرهنگی بشر امری ضروری است و جامعه ‏ی انسانی را در مسیر سعادت واقعی به پیش می‏برد.
اما آنچه امروزه مشكل‏ساز شده "تهاجم فرهنگی" یا غلبه ‏ی یك فرهنگ بر سایر فرهنگ‏ هاست كه نمونه‏ی بارز آن روند روبه گسترش تسلط فرهنگ غرب بر سایر فرهنگ‏ها ـ به ویژه فرهنگ اسلامی ـ در یكصد سال اخیر است. تفاوت عمده‏ ی تهاجم فرهنگی با تبادل فرهنگی در این است كه در تهاجم برای فرهنگ مورد هجوم امكان انتخاب وجود ندارد.
جلوه‏های تهاجم فرهنگی را می‏توان به دو دسته‏ی بیرونی، همچون: تلاش برای دین‏زدایی، ایجاد روحیه‏ ی خودباختگی فرهنگی، ترویج افكار و اندیشه ‏های غربی و ... و درونی، همچون: عقب‏ ماندگی علمی و صنعتی، فقر اقتصادی، غفلت كارگزاران فرهنگی و ... تقسیم كرد. در این مقاله ضمن بررسی جلوه‏های فوق، راهكارهایی برای مبارزه و مقابله با تهاجم فرهنگی ارائه شده است.

لطفا برای ادامه ،به ادامه مطلب بروید!!!!

حجاب گفتاري و رفتاري چيست؟

حجاب و پوشش زن به منزله‌ي يك حاجب و مانع در مقابل افراد نامحرم است كه قصد نفوذ و تصرف در حريم ناموس ديگران را دارند.
در قرآن مجيد بيش از ده آيه در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرم وجود دارد.
يكي از اين آيات، آيه 59 سوره احزاب است:« يا ايهاالنبي قل لازواجك و بناتك و نساءالمومنين يدنين عليهن من جلابيبهن ذلك ادني ان يعرفن فلا يوذين و كان الله غفورا رحيما» (اي پيامبر، به زنان و دخترانت و نيز به زنان مومنين بگو خود را بپوشانند تا شناخته نشوند و مورد اذيت قرار نگيرند. و خداوند بخشنده مهربان است.)
جلاب به معناي يك پوشش سراسري است؛ يعني زن بايد همه اندامش پوشيده باشد تا همچون گلي لطيف از دسترس هوسرانان مصون و محفوظ باشد.
در سوره نور آيه 31 نيز مفصلا در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرمان سخن به ميان آمده است.

لطفا برای ادامه، روی ادامه مطلب کلیک کنید!!!!

دشمن چرا دوست‌دارد ما «بی‌حیا» باشیم؟

از بیش از بیست سال گذشته تابحال، عبارت‌هایی نظیر «تهاجم فرهنگی»، «شبیخون فرهنگی» و «ناتوی فرهنگی» را به دفعات شنیده‌ایم. فارغ از اینکه مخاطبین اصلی این هشدارها، تا چه میزان برای خنثی‌کردنِ این تهاجم تمام‌عیار، تلاش کردند و تا چه اندازه موفق یا ناموفق بوده‌اند، اما این نکته بر همگان آشکار و معلوم است که آثار تهاجم فرهنگی دشمن، در جامعه‌ی ما به‌وضوح، قابل مشاهده است. اگرچه فرهنگ، شامل طیف بسیار وسیعی از مفاهیم و مصادیق می‌شود اما آن‌چه در این نوشتار به آن پرداخته می‌شود عبارت است از فرهنگ حیا، حجاب و عفاف.

سوال اصلی این نوشتار این است که زدودن حیا و تخریب عفت و پاکدامنیِ مردم ایران، بخصوص نسل‌جوان، چه سودی به‌حال دشمن دارد؟ چرا دشمنان ما با صرف هزینه‌های هنگفت، درصدد نفوذ فرهنگی و جایگزینی فرهنگ کثیف غربی به جای فرهنگ ناب اسلامی هستند؟ چرا نخست‌وزیر رژیم جعلی اسراییل، به‌صراحت می‌گوید: «باید از طریق برنامه‌های سکسیِ ماهواره‌ای به ایران حمله کنیم.»[1] چرا فلان شخصیت فرانسوی معتقد است برای نابودی مسلمانان، به‌جای بمب باید «دامن‌کوتاه» بر سر آنان ریخت؟[2]

این یک حقیقت غیرقابل‌انکار است که اگر شخص یا جمعی، به شهوت‌رانی و لذت‌پرستی مبتلا شدند دیگر نباید از آنان توقع انسانیت و عقلانیت داشت. چراکه شخص «شهوت‌مدار» و «هوس‌محور»، تمام توجه و تمرکزش بر فراهم‌آوردن زمینه برای کام‌جویی بیشتر و بهتر است و اصلاً «هوای‌نفس» را به‌عنوان معبود و خدای خود انتخاب می‌کند و در آستان «هوس» و «شهوت»، بندگی می‌نماید! این همان حقیقتی است که قرآن‌کریم با ظرافت خاصی به آن اشاره نموده است: «...أَفرایْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلههُ هَواه...» [جاثیه/23] یعنی «پس آیا دیدى كسى را كه هوس خویش را معبود خود قرار داده است.»

افرادی که به این بیماری مهلک، مبتلا می‌شوند، قبله‌ی آمالشان می‌شود تبعیت از هوای‌نفس و چنین اشخاصی دیگر با مفاهیمی مثل «آزادگی»، «استقلال‌»، «نفی حرف‌زور»، «دفاع از ناموس و مذهب»، «مقابله با ظلم» و ... کاملاً بیگانه می‌شوند و این همان نقطه‌ی مطلوبی است که استکبارجهانی بدنبال آن است. استکبار، بسیار دوست‌ می‌دارد که مردم دنیا بخصوص جوانان، سرگرم لذت‌های حیوانی و شهونرانی باشند و در سایه‌ی غفلت آنان، به چپاول دنیا بپردازد. اتفاقاً حاکمان غربی، برای ملت خودشان هم این نسخه را تجویز کرده و می‌کنند تا اینکه آنها مزاحمتی برای سیاست‌های ظالمانه‌ی آن دولت‌ها -در داخل و خارج- ایجاد نکنند.

به‌عنوان نمونه، دولت سوسیال دموکرات حاکم بر کشور سوئد با کم‌اهمیت‌کردن تمام باورهای اخلاقی و شیوع آزادی‌های جنسی، در واقع زمینه‌ای بوجود آورد تا مردم این کشور، مسایلی مثل «آزادی‌های سیاسی» و «حقوق اقتصادی» را مورد توجه کمتری قرار دهند! در سوئد، رابطه‌ی جنسی زودهنگام، تشویق می‌شود. خودارضایی از 13 سالگی، رسمی و مورد تایید است.

سقط‌جنین و انواع روش‌های پیشگیری از بارداری، به‌طور رسمی و قانونی، ترویج می‌شود. و تمام این‌ها برای این است که مردم در «شهوات» و «بی‌حیایی‌ها» غرق شوند و کاری‌به‌کار مسایل کلان سیاسی و اقتصادی نداشته باشند! البته چنین افسارگسیختگی گسترده، تبعات وحشتناکی هم برای این کشور داشته است که به عنوان نمونه می‌توان به دارابودن بالاترین نرخ طلاق و نامشروع‌بودن پنجاه درصد کودکان متولدشده، اشاره کرد.[3]

«سوئد» فقط یک نمونه بود و حال‌روز دیگر کشورهای غربی هم دست‌کمی از این کشور ندارد و وقتی این دولت‌های برآمده از تفکر سرمایه‌داری، حتی ملت خود را با تریاک سکس و پورنوگرافی، به خماری می‌کشانند، دیگر چه انتظاری می‌توان داشت تا به مردم دیگر کشورها رحم‌کنند! مخصوصاً کشوری مثل «ایران» که سالها نقش نوکری و خادمی برای آنها بازی کرده و انقلاب اسلامی در سال 57، این لقمه‌ی چرب را از آنان گرفته‌ و تصمیم به استقلال از قدرتهای مادی گرفته است . 

با این توضیحات، بهتر می‌توان دریافت که فلسفه و هدف شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان چیست. به عنوان نمونه، یکی از همین شبکه‌ها، به بهانه‌ی برنامه‌ی آشپزی، بساط شراب‌خواری و رقص مختلط به‌راه می‌اندازد و در یکی از همین برنامه‌ها، بر روی دیوار، تمثال منسوب به امام‌علی(علیه‌السلام) بر روی دیوار، قابل مشاهده است! پیام چنین کاری کاملا مشخص است. می‌خواهند القا کنند که «محبت حضرت علی(علیه‌السلام)» هیچ منافاتی با شرابخواری و رقص ندارد و «یک‌شیعه» هم می‌تواند چنین باشد! خب معلوم است که اگر کسی فریب چنین صحنه‌سازی خطرناکی را بخورد کم‌کم اعتقاداتش سست و شکستن حریم‌های الهی، برایش آسان می‌گردد.

براساس یکی از احادیث پیامبراعظم(صلی‌الله‌علیه‌وآله)، «حیا» و «ایمان» در کنار همدیگر و بمنزله‌ی دوسر یک ریسمان هستند؛ و اگر یکی از آن دو برود، دیگری هم می‌رود.[4]

ایمان، اصلی‌ترین سرمایه‌ی مردم ایران و اصلی‌ترین سد و مانع بازگشت مجدد مستکبرین به این خاک پاک است. حال اگر خدای‌ناکرده، این نقطه‌قوت ما از بین‌ برود، دیگر به اتکای چه نیرویی خواهیم توانست بر سر ارزش‌های الهی و آرمان‌های مقدس خود بایستیم؟

پی‌نوشت:

[1-] http://alef.ir/vdcjtoem.uqehxzsffu.html?69843

[2-] دامن کوتاه به جای بمب

[3-] «ویلیام گاردنر»، «جنگ علیه خانواده»، ص 42

                                                                       برگرفته از وبلاگ:ولایت فقیه وحکومت اسلامی

حجاب و جهت اقتصادی نهفته در آن

حجاب واقتصاد

احکام الهی و عالَم تشریع همه حکیمانه و از روی مصالح زیست بشر و زندگی انسانی تدوین گشته است و این در همۀ ادیان به تناسب زمان خود جریان دارد. به ویژه در دین اسلام که کامل ترین ادیان و شریعت نهایی برای بشر است، حکمت موجود در احکام الهی در نهایت درجۀ خود می باشد. اما به سبب نقصان عقل ما انسان های غیر معصوم و نیز دایره ها و اقالیم گسترده ای که ما نسبت بدانها جهل داریم، توان درک علت تدوین احکام را نداریم. کوشش هایی نیز که در این مسیر شده یا ناقص بوده یا منجر به افتادن در چاه قیاس و استحسان و گشوده شدن زبان بی دینان در متناقض و غیر عقلی خواندن احکام دینی گردیده است. از این رو بهترین راه در توجیه علل صدور احکام این است که بگوییم: «این احکام، یقینا حکیمانه تنظیم شده، ولی به سبب اینکه عقل ما نامعصومان توان ره یافتن به کنه و حقیقت آن ها را ندارد، تحلیل عقلی آنها برای ما میسور نیست. اما چون یک نبی معصوم و اوصیای معصوم وی که عقلی کامل و خردی تمام دارند، آن ها را از جانب خداوند برای ما آورده اند، تعبدا آن ها را پذیرفته و ان شاء الله در زمان ظهور منجی اعظم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) علل و حکمت های تمامی احکام برای ما روشن می گردد.»
در باب احکام، شیخ صدوق کتابی با نام «علل الشرائع» نگاشته است و در آن احکامی که علت آنها یاد شده را جمع فرموده است. اما مجتهدین که درک دقیق تری از احادیث نسبت به محدثان دارند، بسیاری[1] از این علت های ذکر شده در احادیث را «حکمت» می دانند و نه «علت».[2] اما اظهار نظر احتمالی و از باب اینکه ممکن است حکمت فلان حکم، مثلا فلان چیز باشد، ممنوع نیست و چه بسا بر اثر اجتماع عقول و اشتراک خردها بتوان به حکمت واقعی صدور برخی احکام نزدیک شد.

برای مشاهده کامل متن ، روی ادامه مطلب کلیک کنید!!!