ویژه شهادت امام جعفر صادق(ع)

در ادامه جلسات هفتگی هیئت زوّارالحسین علیهم السلام ، مراسم هفتگی این هیئت در تاریخ 10/5/95    ویژه شهادت امام جعفر صادق علیهم السلام  در  محل دائمی هیئت زوّارالحسین علیهم السلام واقع در حسینیه شهید محمّد علی دولت آبادی با قرائت زیارت عاشورا  توسط  آقایان فرشید خدابخش  و محسن یوسفی و سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین عطائی و مدّاحی ذاکر هیئت زوّارالحسین علیهم السلام آقای یوسف محسنی برگزار گردید.

لطفا برای مشاهده کامل ، به ادامه مطلب بروید !!!!!!!!

امام حسين (ع)  در آغوش پيامبر (ص)

 حضرت سيّدالشهدا (ع)  همواره مورد توجّه ویژه رسول خاتم (ص)  بوده است. پیامبر اسلام (ص)  ارتباط ويژه‌اي با نوه خود برقرار مي‌كردند و هرگاه اين كودك خردسال را مشاهده مي‌کردند، او را در آغوش گرفته و بسيار مي‌بوسيدند.

در اين رابطه روايات زيادي وجود دارد. به عنوان نمونه ابن قولويه^[1] در كتاب «كامل الزيارات» از امام باقر (ع)  اين‌گونه نقل مي‌كند:

«كانَ رَسُولُ الله (ص)  إِذا دَخَلَ الحُسَيْنُ (ع)  إجْتَذَبَهُ إِلَيْه»

هرگاه سيّدالشهداء (ع)  نزد رسول خاتم (ص)  مي‌آمد، حضرت تمام آغوش خود را مي‌گشود. نكته مهم اين است كه حضرت در هر مكاني، چه در منزل خود، چه در منزل دختر گرامي‌شان، چه در مسجد و حتّي در محراب، با مشاهده فرزند خود، غرق در شادي شده و او را در بغل مي‌گرفت.

از واژة «إجتذبه» در روایت قبل به معنی «او را به سمت خود جذب می‌کرد» فهميده مي‌شود اباعبدالله (ع)  به راحتي در آغوش پيامبر (ص)  نمي‌آمد؛ بلكه پيامبر (ص)  بايد نرمش و ملاطفت می‌نمود تا او را در آغوش بگيرد.

 در ادامه روايت آمده است: «ثُمَّ يَقُول ل‍أ ميرالمُؤمنينَ (ع)  أمْسِكْه» هرگاه حضرت با نرمش نمی‌توانست فرزند را بغل كند، به پدر گرامي‌شان امام علی (ع)  مي‌فرمودند که فرزندت را نگه دار و آن را نزد من بياور. امام علی (ع)  كه همواره مطيع مولاي خود بودند، بلافاصله فرمان پيامبر (ص)  را اجرا مي‌كردند و امام حسين (ع)  را نزد حضرت مي‌آوردند.

لطفا برای ادامه ، روی ادامه مطلب کلیک کنید!!!!!

مقالات عاشورایی

چه کسانی امام حسین (ع) را یاری نکردند؟

جریان سیدالشهدا علیه‌السلام شامل خود ایشان و یارانی می‌شد که در صحرای کربلا به‌همراه ایشان به شهادت رسیدند؛ افرادی که مبانی بنیادین و مبانی معرفتی خوبی داشتند و مسائل اسلامی را در دوره‌ی خود به‌خوبی درک کرده بودند. این جمع چون با استدلال و اندیشه‌ی صحیح به مسئله‌ی امامت پی برده بودند، دیگر در هر مسئله‌ای با امام حسین علیه‌السلام بحث‌وجدل نمی‌کردند و نگاه او را کامل‌ترین نگاه نسبت به همه‌ی مسائل و نسبت به همه‌ی رجال آن عصر می‌دانستند
 
از منظر جریان شناسی تاریخی، می توان طیف ها و افراد مختلف زمانه ی سیدالشهدا علیه السلام را در سه جریان کلی مورد بررسی قرار داد:

جریان اول
جریان سیدالشهدا علیه السلام شامل خود ایشان و یارانی می شد که در صحرای کربلا به همراه ایشان به شهادت رسیدند؛ افرادی که مبانی بنیادین و مبانی معرفتی خوبی داشتند و مسائل اسلامی را در دوره ی خود به خوبی درک کرده بودند. این جمع چون با استدلال و اندیشه ی صحیح به مسئله ی امامت پی برده بودند، دیگر در هر مسئله ای با امام حسین علیه السلام بحث وجدل نمی کردند و نگاه او را کامل ترین نگاه نسبت به همه ی مسائل و نسبت به همه ی رجال آن عصر می دانستند، زیرا نگاهشان به مسئله ی امامت این بود که امام، معصوم از هرگونه خطا و اشتباه است، بی هوا و مؤمن راستین است، سخنش سخن خداست و در عین حال دشمن شناسی قوی و مسلط به مسائل روز و خلاصه حجت است.

در عین حال که نگاه و مبانی این افراد سالم بود، آن ها عمل صالح و سالم هم داشتند. چون دید و نگاه سالم به تنهایی انسان را حفظ نمی کند. چه بسیار افرادی که در روز عاشورا به حقانیت امام حسین علیه السلام ایمان داشتند، ولی چون شکم هایشان از حرام پر بود، از قاتلان ایشان شدند. اما این افراد، هم نگاه و مبانی سالم داشتند، و هم عمل صالح.

لطفا برای ادامه ، روی ادامه مطلب کلیک کنید!!!!